Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
munis — ə. 1) ünsiyyət edən, əlaqə saxlayan; 2) insandan qaçmayan; istiqanlı; 3) ələ öyrədilmiş; əhliləşdirilmiş (heyvan haqqında). Munisi can can kimi yaxın olan, can qədər sevimli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
adamayovuşan — sif. Adamlarla ünsiyyət bağlayan, xoşxasiyyət, istiqanlı, mehriban … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balina — <fr.> Bədəncə balığa oxşar çox iri dəniz məməlisi; kit. Balina ovu. Balina sümüyü. Balina bütün məməli heyvanlar kimi istiqanlı heyvandır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can-baş — is. Adamın cismani və mənəvi halı; canlı dildə səhhət mənasında işlənilir. Canın başın salamatdırmı? Canın başın necədir? – <Dostumun> rast və gözəl qaməti əyilib, rəngi soluxub. . qərəz, canı başı salamat, təndürüst və müqtədir bir halda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isinikli — sif. Tez isinişən, tez alışan, tez öyrəşən, istiqanlı. İsinikli uşaq. – <Bənövşə:> İsinikli adamsan, səndən incimək olmaz. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
munis — <ər.> 1. sif. Hər kəslə mehriban olan; ünsiyyətli, mehriban; istiqanlı. Munis adam. – <Xədicə> olduqca xoşsöhbət, . . genişqəlbli, munis və mehriban bir qız idi. S. H.. Könüllər yolçusu, o munis gözəl; Min ürək fəth edir hər keçən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ünsiyyətli — sif. Adamlarla çox tez yaxşı münasibət yarada bilən; adamayovuşan, istiqanlı, mehriban. Ünsiyyətli adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
